نسبت شارپ خوب چیست؟

نسبت شارپ چیست و چگونه آن را محاسبه کنیم؟

مهم‌ترین عامل موفقیت در سرمایه‌گذاری، تشخیص فرصت‌ها و شناخت بازار و شناسایی ریسک سرمایه‌گذاری در آن بازار است. در کشور ما تورم روز به روز از ارزش پول کم می‌کند و در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاری به یک امر ضروری برای مردم تبدیل شده است. متخصصان حوزه مالی از عوامل یا معیارهای گوناگونی برای تصمیم‌گیری در حوزه سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. در این مقاله سعی داریم به یکی از این معیارها که با نام نسبت شارپ (Sharpe Ratio) شناخته می‌شود، بپردازیم.

نسبت شارپ چیست؟

اگر شما هم جز کسانی هستید که تمایل دارید سرمایه گذاری در بورس را انتخاب کنید و به صورت فعال به انجام معامله و خرید و فروش سهام بپردازید، به خوبی با مفهوم پرتفوی بورسی یا سبد سهام آشنایی دارید. به منظور تشکیل پرتفوی بورسی باید معیارهای گوناگونی را در نظر داشته باشید تا در چهارچوب استاندارد و تعریف‌شده، بتوانید بهترین نتیجه را از سرمایه‌گذاری خود بگیرید. بسیاری از فعالان بورس به اشتباه فکر می‌کنند که بازدهی پرتفوی بورسی مهمترین معیار سنجش موفقیت آن محسوب می‌شود اما نکته دیگری را نیز باید در نظر گرفت: با چه میزان ریسک، چه مقدار سود کسب کرده‌اید؟ آیا سودی که به دست می‌آورید ارزش ریسکی که قبول می‌کنید را دارد؟

برای سنجش موفقیت سرمایه‌گذاری باید موارد مختلفی را در نظر گرفت. یکی از معیارهای بسیار مهم در زمینه ارزیابی و بررسی پرتفوی بورسی، نسبت شارپ نام دارد؛ نسبتی که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند سود یک سرمایه‌گذاری نسبت به ریسک آن را بسنجند. در اصل نسبـت شارپ میانگین بازده به‌ دست ‌آمده مازاد بر نرخ سود بدون ریسک به ازای هر واحد از نوسان‌پذیری یا ریسک کل است. با کسر نرخ بدون ریسک از میانگین بازده، عملکرد فعالیت‌های مربوط به قبول ریسک را می‌توان جدا کرد.

کاربرد نسبت شارپ چیست؟

از نسبت شارپ معمولا برای ارزیابی و نحوه عملکرد مدیران سرمایه‌گذاری در مقایسه با ریسک، استفاده می‌شود. نسبت شارپ به صورت کلی به منظور مقایسه تغییرات ریسک و بازده کلی یک سبد سهام و زمانی که یک دارایی جدید به آن اضافه می‌شود، به کار می‌رود. یکی دیگر از کاربردهای نسبت شارپ، دریافت اطلاعاتی در جهت به صرفه بودن سرمایه‌گذاری در سهام شرکت مدنظر، در مقایسه با سرمایه‌گذاری بدون ریسک در دارایی‌هایی مثل اوراق بهادار است.

میزان مناسب نسبت شارپ چگونه است؟

این نکته را در نظر داشته باشید که به صورت کلی، نسبت شارپ بیشتر از ۱ برای سرمایه‌گذاران قابل قبول است. در حقیقت می‌توانیم بگوییم:

• نسبت بالاتر از ۲ بسیار خوب ارزیابی می‌شود.
• نسبت ۳ یا بالاتر بسیار عالی در نظر گرفته می‌شود.
• نسبت کمتر از ۱ نیز ضعیف در نظر نسبت شارپ خوب چیست؟ گرفته می‌شود.

نسبت شارپ چگونه محاسبه می‌شود؟

همان‌طور که اشاره کردیم این نسبت به صورت کلی به این موضوع می‌پردازد که آیا بازدهی یا سود به دست آمده از سرمایه‌گذاری، در شرایط پر ریسک حاصل شده است یا خیر؟! و سرمایه‌گذار به ازای ریسکی که در این فرآیند متحمل شده به چه میزان سود بیشتر دست پیدا خواهد کرد؟ به زبان ساده بیان می‌کند سرمایه‌گذاری که ریسک بیشتری را قبول کرده است، به ازای این ریسک باید پاداش بیشتری نسبت به بازده بدون ریسک کسب کند.

در بخش قبلی به این موضوع پرداختیم که هر چه میزان شارپ عدد بالاتری باشد، نشان‌دهنده این است که بازده کسب شده با تقبل ریسک کمتر حاصل شده است و منفی بودن این نسبت به این معنی خواهد بود که بازده مورد انتظار، از بازده بدون ریسک کمتر بوده و در نتیجه سرمایه‌گذاری در این شرایط هیچ توجیهی نخواهد داشت. به فرمول نسبت شارپ توجه کنید:

محاسبه فرمول نسبت شارپ

R_P: میانگین نرخ بازده سرمایه‌گذاری می‌تواند میانگین نرخ بازدهی یک برگه اوراق بهادار یا میانگین نرخ بازدهی یک سبد سرمایه‌گذاری برای یک دوره معین باشد.

R_F: نرخ بازده بدون ریسک استفاده شده در نسبت شارپ، نرخ بازده سپرده‌های بانکی و اوراق قرضه دولتی است.

σ_P: میزان تغییرات بازدهی سرمایه‌گذاری را نسبت به میانگین بازده آن سرمایه‌گذاری برای مدت زمان معینی محاسبه می‌کند.

انحراف معیار بازده سرمایه‌گذاری را نیز می‌‌توان با فرمول زیر محاسبه کرد:

r_i: بازده در هر دوره است.

r_avg: میانگین بازده‌ها در دوره معین را مشخص می‌کند.

n: تعداد داده‌ها در دوره معین است.

اوراق بدون ریسک، سود پرتفوی بورسی را کاهش می‌دهد و از طرف دیگر ریسک را نیز کاهش می‌دهد. با این اطلاعات شما می‌توانید ریسک سبد سهام خود را تنظیم کنید.

محدودیت‌های نسبت شارپ چیست؟

در نظر داشته باشید که نسبت شارپ در یک سرمایه‌گذاری به هر میزان که باشد، فقط بخشی از بررسی و تحلیل را پوشش می‌دهد و برای این که نسبت شارپ عمق بیشتری داشته باشد باید در کنار سایر معیارها و شاخص‌ها سنجیده شود. در ادامه به این نکته هم توجه داشته باشید که نسبت شارپ فرض می‌کند که بازده و سود سرمایه‌گذاری به نوعی دارای توزیع نرمال است. در توزیع نرمال، ۶۸% داده‌ها در فاصله مثبت و منفی یک انحراف معیار از میانگین جای دارند اما چنین فرضی، به طور معمول و همیشگی درست نخواهد بود.

سخن آخر

سرمایه‌گذاران با استفاده از شاخص‌ها و نسبت‌های آماری مختلف می‌توانند میزان کارآمدی سرمایه‌گذاری خود را بررسی کنند. برای داشتن بهترین عملکرد، لازم است همواره سرمایه‌گذاری خود را با معیارهای مختلف بسنجید و استراتژی‌های خود را بهبود ببخشید. در ابتدای این مسیر احتمالا دچار خطاهایی می‌شوید اما به تدریج و با افزایش دانش و تجربه، نتایج بهتری دریافت خواهید کرد. البته بهتر است فعالیت‌های خود را با ارقام کمتر شروع کنید و به مرور، مبلغ سرمایه‌گذاری را افزایش دهید. شاخص‌ها و معیارهایی مانند نسبت شارپ به شما کمک می‌کنند در طول مسیر سرمایه‌گذاری، عملکرد گذشته خود را بسنجید و برای آینده بهتر تصمیم‌گیری کنید.

نسبت شارپ یکی از معیارهای مهم در فرآیند ارزیابی پرتفوی بورسی محسوب می‌شود. بالا بودن میزان این معیار نمایانگر بازده به دست آمده، با تقبل ریسک کمتر است. دقت داشته باشید که به منظور کسب بهترین نتیجه و داشتن عملکرد خوب در معاملات، از آموزش بورس غافل نشوید و قبل از اتخاذ تصمیم‌های مهم در این زمینه، دانش خود را افزایش دهید یا از خدمات مدیریت دارایی استفاده کنید.

نسبت شارپ (Sharpe Ratio) چیست؟

اولین و مهم‌ترین اقدام در سرمایه‌ گذاری در ارزهای دیجیتال، شناسایی فرصت‌های مناسب با در نظر گرفتن ریسک‌های احتمالی آن است. معیارهای ارزیابی عملکرد سبد دارایی رمزارزها، عوامل مهمی در تصمیمات سرمایه گذاری هستند. این معیارها اطلاعات قابل توجه و مهمی را به سرمایه گذاران و تریدرها ارائه می‌دهند تا کارآمدی پول سرمایه گذاری شده و پرتفوی انتخابی خود را ارزیابی کنند و راهنمایی برای تصمیمات آتی خواهند بود. یکی از این معیارهایی که بسیار کارآمد بوده و مورد توجه سرمایه گذاران و تریدرهای بازار رمزارزها قرار گرفته، نسبت شارپ است.

نسبت شارپ (Sharpe Ratio) معیاری است برای اندازه‌گیری سود تعدیل شده نسبت به ریسک که این نسبت توسط برنده جایزه نوبل، ویلیام اف.شارپ (William F.Sharpe) توسعه داده شده است. به بیان ساده، نسبـت شارپ مقدار سود سرمایه‌گذاری را به ‌ازای هر واحد ریسک نشان می‌دهد.

نسبت شارپ معمولا جهت مقایسه تغییرات ریسک و بازده کلی سبد سرمایه گذاری، زمانی که یک دارایی جدید به آن افزوده می‌شود، کاربرد دارد.

برخی از سرمایه‌گذاران و تریدرها به اشتباه موفقیت پرتفوی خود را تنها بر اساس میزان بازدهی آن می‌سنجند و سرمایه‌گذاران معدودی ریسک‌های موجود در دستیابی به این سود را در نظر می‌گیرند. معیارهای ارزیابی عملکرد پرتفوی، عوامل مهمی در تصمیمات سرمایه گذاری هستند. یکی از این معیارهایی که مورد توجه فعالان بازار رمزارزها قرار گرفته، نسبت شارپ است. نسبـت شارپ میانگین بازده بدست‌آمده مازاد بر نرخ سود بدون ریسک به ازای هر واحد از نوسان پذیری یا ریسک کل است. با کسر نرخ بدون ریسک از میانگین بازده، عملکرد فعالیت‌های مربوط به قبول ریسک را می‌توان جدا نمود.

یک مثال ملموس از این محاسبات آن است که یک پرتفوی که در سرمایه گذاری بدون ریسک شرکت دارد، همچون خرید تتر (که در آن بازده مورد انتظار ثابت است)، دارای نسبت شارپی دقیقاً برابر با صفر است. عموماً، هرچه مقدار نسبت شارپ بالاتر باشد، سود تعدیل شده نسبت به ریسک نیز از جذابیت بالاتری برخوردار است.

اگر سبد دارایی ارز دیجیتال را به شکلی متنوع انتخاب کنید که همبستگی کمی بین این دارایی‌ها وجود داشته باشد، ریسک سبد سهام‌تان کاهش می‌یابد. اگرچه داشتن یک رمزارز با رشد قیمت خوب ممکن است وسوسه برانگیز باشد اما هر سرمایه گذار با تجربه‌ای، با سرمایه گذاری در دارایی‌های مختلف به محافظت از خود در برابر ریسک می‌پردازد. توجه داشته باشید که تنوع در سبد دارایی ارز دیجیتال به معنای داشتن تعداد زیادی کوین نیست که این امر نیز اشتباهی بزرگ در زمینه سرمایه گذاری رمزارزها است.

به منظور تنوع در سبد دارایی رمزارز خود کافی است که کوین‌های قابل اعتماد و با ماهیت متفاوت را نگهداری کنید تا همبستگی بین کوین‌ها کاهش یابد و نسبت شارپ (Sharpe Ratio) سبد سرمایه گذاری شما افزایش یابد.

کاربردهای نسبت شارپ و نسبت‌های سورتینو و ترینور ​

با استفاده از نسبت شارپ قادر خواهید بود تا منشا سوددهی کسب شده در هر سرمایه گذاری را متوجه شوید و با استفاده از این داده‌ها تصمیمات هوشمندانه‌تری اتخاذ کنید. در سرمایه گذاری هرچه نسبت شارپ یک سبد دارایی بالاتر باشد، به معنای عملکرد بهتر در تعدیل ریسک خواهد بود.

اگر نسبت شارپ منفی شود، دو حالت را می‌توان متصور شد: یا نرخ بهره بدون ریسک بیشتر از بازده خرید ارز دیجیتال بوده است یا کلا بازده سبد دارایی ارز دیجیتال منفی بوده است. هر کدام از این دو حالت که باشد نشان دهنده عملکرد ضعیف نسبت شارپ خوب چیست؟ سبد دارایی است. نسبت شارپ شاخه‌های مختلف را شامل می‌شود که تمامی آن‌ها کاربردی و بسیار مفید هستند. یکی از آن‌ها نسبت سورتینو (Sortino) دیگری نسبت ترینور (Treynor) است.

سورتینو سود سبد رمزارزها را به‌ازای ریسک منفی تعیین می‌کند، اما با ترینور می‌توان مقدار کل بازده مازاد را به‌ازای هر واحد ریسک که سبد رمزارزها می‌تواند بپذیرد، بدست آورد. برخلاف نسبت شارپ متعارف که کل ریسک مطلوب و نامطلوب سرمایه‌گذاری را در نظر می‌گیرد، سورتینو فقط ریسک نامطلوب را در نظر می‌گیرد. همچنین نسبت سورتینو اثراتی را که حرکات قیمتی رو به بالا (افزایش قیمت) روی انحراف معیار می‌گذارند، حذف می‌کند. به همین دلیل، فقط روی توزیع سود کمتر از سود هدف (کاهش قیمت) متمرکز است.

نوسانات بازار ارز دیجیتال به شکلی است نسبت شارپ خوب چیست؟ که هر ترید یا سرمایه‌گذاری می‌تواند ضرر زیادی را به دنبال داشته باشد و اگر مدیریت ریسک در ارز دیجیتال به‌درستی انجام شود، می‌تواند با کنترل وقایع آینده، از ضررهای احتمالی پیشگیری کند. با توجه به اینکه نسبت شارپ (Sharpe Ratio) ابزاری سودمند برای بررسی بازده با ریسک تعدیل‌شده است، بیشتر تریدرهای رمزارزها از آن استفاده می‌کنند. تریدرها با این ابزار می‌توانند درک بسیار بهتری از میزان ریسکی که باید بپذیرند، داشته باشند و تصمیم‌گیری دقیق‌تری در ترید یا سرمایه گذاری خود داشته باشند.

به جز کوین‌هایی مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و تتر که ارزش بازار بالایی دارند و به‌طور نسبی باثبات‌تر از سایر ارزها هستند، تعداد بسیار زیادی از رمزارزها را باید پرریسک قلمداد کرد. در واقع، بسیاری از ارزهای دیجیتال فاقد ثباتی هستند که بیت کوین، اتریوم، ریپل و تتر دارند؛ آن هم به این دلیل که بازار این ارزها نقدشوندگی کمتری دارد.

دقت داشته باشید که نسبت شارپ نمی‌تواند بی‌ثباتی‌های بازار رمزارزها را برطرف کند، اما می‌تواند پیش‌بینی بهتری از قیمت آینده آن‌ها به ما بدهد؛ با اینکه بر اساس ماهیت، رمزارزها غیر قابل پیش‌بینی هستند.

نسبت شارپ در سرمایه نسبت شارپ خوب چیست؟ گذاری رمزارزها چه پایین باشد و چه زیاد، تنها بخشی از ارزیابی را جهت سرمایه گذاری یا ترید پوشش می‌دهد و برای اینکه این نسبت معنای بیشتری داشته باشد، باید در کنار سایر شاخص‌ها و نسبت‌ها مقایسه شود زیرا به عنوان مثال مقایسه نسبت شارپ یک سبد رمزارز با سبد دیگر، فقط نشان‌دهنده آن است که عملکرد ریسک و بازده تعدیل شده یکی بهتر از دیگری است. از دیگر محدودیت‌های نسبت شارپ این است که در این نسبت بازده ارزهای دیجیتال دارای توزیع نرمال فرض شده است. در یک توزیع نرمال، ۶۸% داده‌ها در فاصله مثبت و منفی یک انحراف معیار از میانگین قرار دارند اما چنین فرضی به ندرت در بازار رمزارزها مطابق با واقعیت می‌شود.

سخن پایانی​

معیارهای عملکرد سبد دارایی ارز دیجیتال، عوامل مهمی در تصمیمات سرمایه گذاری هستند و بازده کسب شده تنها یکی از موارد مهمی است که در سرمایه‌گذاری باید به آن توجه نمود. نسبت شارپ یا شاخص شارپ، در امور مالی، یکی از معیارهای آماری مهم است که جهت محاسبه نسبت بازده اصلاح شده با ریسک، مورد استفاده قرار می‌گیرد. بالا بودن میزان این معیار نمایانگر بازده به دست آمده، با تقبل ریسک کمتر است. البته از این شاخص باید در کنار سایر نسبت‌ها استفاده نمود تا تصمیم‌گیری هوشمندانه‌ای برای سرمایه‌گذاری منابع مالی خود داشته باشیم. در کنار دارایی‌هایی همچون بیت کوین، ماهیت محافظتی استیبل کوین‌هایی مانند تتر در سبدهای دارایی ارز دیجیتال بازده مناسب‌تر و ریسک کمتری را نشان می‌دهد.

به طور کلی سبد دارایی که حاوی استیبل کوین است، نسبت به سبدی که دارای آلت کوین‌هایی با ریسک بالا و غیرقابل کنترل است، می‌تواند ریسک را کاهش دهد و این تفاوت ماهیت کوین‌ها سبب کاهش ضریب همبستگی خواهد شد که در این صورت نسبت شارپ (Sharpe Ratio) بهتری به‌دست خواهد آمد.

نسبت شارپ چیست و چگونه محاسبه می شود

بیشتر فعالان بازارهای مالی و سرمایه گذاری با نسبت شارپ و نحوه استفاده از آن آشنایی دارند. مفهوم نسبت شارپ برای نشان دادن میزان بازدهی سرمایه به ریسک آن استفاده می شود. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی بیشتر این شاخص در بازارهای سرمایه و کاربرد آن بپردازیم. توصیه می شود برای درک بهتر نسبت شارپ پیش از شروع این مقاله مطلب آموزش محاسبه نرخ بازگشت سرمایه یا ROI را مطالعه و مرور نمایید.

نسبت شارپ چیست؟

کنترل ریسک در بازار سرمایه یکی از راه های موفقیت در آن است. یکی از روش های کنترل ریسک در این بازار داشتن یک پرتفوی متنوع از دارایی ها می باشد. ارزیابی یک پرتفوی بر اساس میزان سودی که دارد یکی از اشتباهات رایج میان برخی سرمایه گذاران است. یک سرمایه گذار موفق علاوه بر سود یک دارایی میزان ریسکی که به همراه خواهد داشت را نیز بررسی خواهد کرد.

نسبت شارپ یا Sharp Ratio یک فرمول ریاضی برای به دست آوردن مقدار بازدهی سرمایه گذاری انجام شده نسبت به ریسک آن است. این معیار اولین بار توسط اقتصاددان ویلیام شارپ در سال ۱۹۶۶ طراحی شد و مورد استفاده سرمایه گذاران قرار گرفت. وی به واسطه ارائه این نسبت موفق به کسب جایزه نوبل شد.

این نسبت نشان می دهد که نرخ سود سرمایه گذاری بدون ریسک چه عملکردی خواهد داشت و با تفسیر میانگین بازده به دست آمده مازاد بر نرخ بدون ریسک به ازای هر واحد از ریسک به دست می آید. به بیان ساده تر سرمایه گذاران می توانند با استفاده از این شاخص نسبت بازدهی به ریسک دارایی مورد نظر را محاسبه کنند.

نحوه محاسبه نسبت شارپ

برای محاسبه نسبت شارپ در یک سرمایه گذاری و تفسیر آن باید در نظر داشت که هر چقدر میزان عدد به دست آمده بالاتر باشد، نشان دهنده این است که سود کسب شده با قبول ریسک کمتری بوده و برعکس، هر چقدر این نسبت شارپ به دست آمده کمتر باشد و به سمت منفی باشد نشان می دهد سود مورد انتظار در سهم مذکور از بازده بدون ریسک کمتر است و سرمایه گذاری در آن توجیه پذیر نیست.

نسبت شارپ یک سهم را می توان با استفاده از فرمول زیر به دست آورد:

میانگین نرخ بازده سرمایه گذاری در این نسبت می تواند نرخ سود یک سرمایه گذاری در دوره ی مشخصی باشد. همچنین نرخ بازده بدون ریسک نیز نرخ سود سپرده های بانکی و اوراق قرضه است.

انحراف معیار در این فرمول تغییرات سوددهی دارایی را نسبت به سود آن در یک مدت مشخص نشان می دهد و از فرمول زیر به دست می آید:

در این فرمول ri نرخ سود در هر دوره، ravg میانگین سود در یک دوره مشخص و n تعداد نسبت شارپ خوب چیست؟ دوره های تعیین شده می باشد.

نحوه تفسیر شارپ

پس از محاسبه نسبت شارپ سرمایه گذاری خود باید آن را تفسیر کنید تا بتوانید نسبت بازده به ریسک آن را متوجه شوید. به طور کلی می توانید نتیجه نسبت شارپ را با در نظر گرفتن این موارد تفسیر نمایید.

نتیجه نسبت شارپ

غیر قابل قبول و ریسک بیشتر از بازده

مزایای نسبت شارپ

محاسبه میزان بازده: با استفاده از نسبت شارپ می توان عملکرد یک صندوق سرمایه گذاری را با در نظر گرفتن ریسک آن ارزیابی کرد. هر چه نتیجه ی نسبت شارپ بالاتر باشد عملکرد سرمایه گذاری انجام شده بهتر خواهد بود و بلعکس.

مقایسه عملکرد دارایی ها: با استفاده از معیار نسبت شارپ سرمایه گذار می تواند سرمایه گذاری های مختلفی که در یک بازار مالی دارد را با یکدیگر مقایسه و بررسی کند و سوددهی و ریسک های موجود در آنها را ارزیابی کند.

مقایسه سود و عملکرد دارایی: با استفاده از نسبت شارپ سرمایه گذاران می توانند آینده دارایی خود را با دیگر دارایی های مشابه مقایسه نماید و ببیند که دارایی مورد نظر عملکرد مناسبی داشته یا خیر و وضعیت آن را بررسی نماید.

انواع نسبت شارپ

نسبت شارپ برای سنجش میزان سود به ریسک دارایی ها از دو نسبت ترینور و سورتینو استفاده می کند که در این بخش به آنها خواهیم پرداخت.

نسبت ترینور

این فرمول توسط جک ترینور در سال ۱۹۶۵ توسعه داده شد و در مخرج آن به جای انحراف معیار از بتا استفاده می شود. این شاخص میزان پول بدست آمده از یک سرمایه گذاری را نسبت به ریسک آن محاسبه خواهد کرد. تفاوت فرمول ترینور با نسبت شارپ در میزان ریسک است که ترینور ریسک سیستماتیک و شارپ ریسک کلی را بررسی می کند. فرمول نسبت ترینور عبارت است از:

که در آن RP نرخ بازده مورد انتظار، Rf نرخ بازده بدون ریسک و βρ ضریب بتای پرتفوی می باشد.

نسبت سورتینو

این معیار برای ارزیابی بازده سرمایه گذاری در برابر ریسک نامطلوب آن است و با تقسیم حاصل تفریق سود بدون ریسک از بازده مورد انتظار بر انحراف معیار نامطلوب پرتفوی به دست می آید. تفاوت سورتینو با شارپ در ریسک مورد نظر است. در نسبت شارپ هم ریسک مثبت و هم ریسک منفی در نظر گرفته می شود، در حالیکه نسبت شارپ خوب چیست؟ در نسبت سورتینو تنها ریسک نامطلوب دارایی در نظر گرفته می شود. فرمول نسبت سورتینو به شرح زیر می باشد:

که در آن RP نرخ بازده مورد انتظار، Rf نرخ سود بدون ریسک و قابل قبول و SDd نیز انحراف معیار سود نامطلوب سرمایه گذاری می باشد. در نتایج به دست آمده هر چقدر نسبت سورتینو بالاتر باشد سرمایه گذاری مطلوب تر خواهد بود.

جمع بندی

شاخص های بسیاری برای بررسی سود، زیان و ریسک های سرمایه گذاری وجود دارد اما نسبت شارپ یکی از کاربردی ترین و بهترین ابزارهای بررسی سرمایه گذاری است. این نسبت مانند سایر معیارها محدودیت ها و نکاتی دارد که باید آنها را در نظر داشت اما در صورت استفاده درست می توان از آن اطلاعات مفیدی را کسب کرد.